به گزارش مشرق، یک زن ایرانی به نام «زهره اعتضادالسلطنه» که به طور مادرزادی فاقد دست از ناحیه بازوست، با یادگیری انواع هنرها و انجام بسیاری از کارها، نه تنها نشان داده که معلولیت مساوی با ناتوانی نیست، بل‌که با توانایی‌های خود بسیاری از افراد غیر معلول و سالم را نیز به چالش می‌کشد.
 
او متولد سال ۱۳۴۱ در تهران است. دوران ابتدایی خود را در مدرسه استثنایی گذارنده اما از سال پنجم ابتدایی آموزش‌هایش را در مدارس عادی پی گرفته و با موفقیت به اتمام رسانده است.

اعتضادالسلطنه رشته روان‌شناسی تا مقطع کار‌شناسی ارشد پشت سر گذاشته و علاوه بر این، بانوی هنرمندی نیز به شمار می‌رود: با کمک پا‌هایش نقاشی می‌کند، خوشنویسی می‌کند، قالی می‌بافد، گلسازی می‌کند و غیر از اینها تبحری هم در آشپزی دارد. همه این مهارت‌ها را کنار امور روزمره‌ای چون خرید، کمک به دیگران و... بگذارید تا به توانایی‌های او پی ببرید. او حتی با کمک پاهای خود پینگ پنگ هم بازی می‌کند.


به گزارش جام جم سرا به نقل از دویچه وله، او دوره‌های آشپزی را نیز گذرانده و به قیمه و قورمه سبزی علاقه بسیار دارد. همچنین عضو انجمن بین‌المللی نقاشان آلمان است و تاکنون در داخل و خارج از کشور نمایشگاه‌های مختلفی از آثار هنری خود برپا کرده است. علاوه بر این، معلم کودکان توانخواه هم است و به آنان آموزش می‌دهد.

او می‌گوید: «من با وجود معلولیت بدون معلم و با کمک مادر و پدرم و خواهر و برادر‌هایم توانستم با لذت زندگی کنم و در مبارزه با سختی‌ها به زندگی لبخند زدم و لذت بردم. اکنون می‌خواهم آنچه آموخته‌ام را در اختیار همنوعان خودم قرار دهم که می‌توان با معلولیت هم به زندگی لبخند زد و لذت برد.»


زهره اعتضادالسلطنه معتقد است وقتی فردی دچار مشکلی می‌شود، باید خود را پیدا کند. او می‌گوید: «باورم این است که وقتی آهنی آبدیده شود، باارزش‌تر می‌شود. هر چقدر انسان هم دچار سختی و مصیبت شود، آبدیده و ارزشمند‌تر می‌شود. افرادی که با سختی به جایی رسیده‌اند تبدیل به الگو می‌شوند.»

این بانوی ایرانی علاوه برکارهای خود، از اعضای خانواده‌اش نیز پرستاری می‌کند. در ادامه، تصاویری از او را پیش رویتان گذاشته که ابراهیم نوروزی، عکاس ایرانی از زندگی وی ثبت کرده و در آسوشیتدپرس برابر دید گذاشته است.